Hoe moe we hem overdag ook maken, hij wil niet slapen. Vandaag hebben we een heleboel rondjes over de afdeling gelopen en gefietst. Vanmiddag kwamen als verassing Jelmer, Mike, Johan en Marielle nog. Kije was enorm blij om Jelmer te zien en heeft hem even stevig geknuffeld. Daarna nog flink gestoeid. Maar ook dit helpt niet om hem eerder in slaap te krijgen.
Voor het eerst zagen we vandaag dat Kije het moeilijk had toen Jelmer en toen later ook papa naar huis ging. Ik vind wel dat dit een goed teken is. Hij is duidelijk weer aan de betere hand en wordt zijn verblijf hier zat. Hij snakt, net als wij, weer naar zijn normale ritme.
Het is nog even een paar dagen af zien. Vanavond heeft hij voor het laatst Fenytoine gehad en zondag is de dormicum afgebouwd. Dan wordt Kije maandag in de grote visite besproken door alle artsen en dan hopen we het verlossende woord te kijgen....
Het is toch wel een wonder dat we na 3 weken weer de oude Kije mee naar huis kregen. 27 Maart wilde ze hem nog in een kunstmatige coma brengen omdat niet een medicijn aan bleek te slaan en de artsen niet meer wisten hoe ze de epilepsie moesten doorbreken. Niemand kon ons vertellen wat er aan de hand was en wat Kije eraan over zou houden. Het was een lange dag van paniek en angst.
Een halve dag zijn ze met 9 man met hem bezig geweest op de eerste hulp om hem stabiel te krijgen om hem te vervoeren naar de IC. Onder begeleiding van 2 hoge artsen en met beademing zijn we werkelijk naar de IC gehold. Daar zijn nog meer mensen met hem aan de slag gegaan.
Gelukkig sloeg de Fenytoine aan en daarna was het afwachten of hij ons zou herkennen. En dat deed hij!! Daarna heeft hij bijna 3 weken geknokt en sterk dat hij was. Elke keer kon hij weer een beetje meer en uiteindelijk lijkt hij er helemaal niets aan over te houden. Een wonder waar we enorm dankbaar voor zijn.
Nu nog het stopzetten van de medicijnen goed doorstaan en maandag nog even wat testen ( bv een motorisch onderzoek) afleggen en dan hopen dat we begin volgende week naar huis mogen.
en dan toch nog even de foto van de dag....
Brouwertjes.
BeantwoordenVerwijderenHet is inderdaad een wonder !! Als je het op deze manier nog eens opsomt en naleest, dan bezorgt dit je kippenvel en tranen over de wangen. Het had ook heel anders kunnen lopen ! Hopelijk gaat het laatste stapje ook goed. En horen jullie spoedig wat hier nu de oorzaak van is geweest. Het blijven ook bij thuiskomst nog steeds wel spannende tijden. Ik vind jullie ontzettend sterk, maar ook Jelmer en Melle. Die leven nu ook alweer 3 weken her en der met spanningen. KANJERS !!! Kunnen jullie er zondag bij zijn ? Of blijft 1 van jullie zeker bij Kije ? Nog even volhouden in het ziekenhuis en dan hopen we jullie spoedig compleet in Zevenhoven terug te zien !! Goed weekend zover het nog lukt daar !! Veel liefs Esther van Oosterom