Helaas

Helaas, vandaag krijgen we geen antwoorden op onze vragen. De kinderarts van Kije is vandaag thuis omdat haar kind ziek is. Haar vervangster weet te weinig van Kije dat er besloten is de gesprekken naar morgen te verplaatsen.
Morgen is er ook groot neurologisch overleg waarin Kije wordt besproken. Dan kan de uitslag daarvan ook direct meegenomen worden in het gesprek.

Wel vragen we de verpleging of ze iets kunnen zeggen over de duur van ons verblijf hier. Daar kunnen ze niet veel opzeggen alleen maar dat het afbouwen vande medicatie nog een aantal dagen duurt en dat dan ws verder onderzoek nog plaats moet gaan vinden. Op de vraag of we voor Jelmer en Melle deze hele week nog opvang moeten zoeken kregen we een duidelijk: ja. Met andere woorden: we zitten hier nog wel even.

Vandaag gebeurt er dus verder weinig.

Met kije gaat en op en af. Hij heeft hele goede momenten waarbij hij zelfs een boterham eet! Maar ook nog onrustige momenten. De psychiater is tevreden met de vooruitgang. Vandaag worden de medicijnen niet afgebouwd.
Als Kije zich goed voelt dat denkt hij de hele wereld aan te kunnen, zit dan zelf in de stoel en wil zelfs uit een grote beker drinken. ( en dat kon hij voor de aanval nog niet eens)
Helaas praat hij nog heel onduidelijk waardoor wij hem niet altijd begrijpen.

We gaan hard werken aan meer van die goede, heldere momenten en minder slaperige en onrustige momenten. Maar dat heeft tijd nodig.